ویراستاری از نگاه بیرون با نگاه به شرایط امروز نشر ـــ شرایطی که تنگنا از پس تنگنا می‌آورد ــ شاید کمتر مترجمی پیدا شود که در روند چاپ ترجمه‌ای از ترجمه‌هایش بر سر ویراستاری آن با این ناشر یا آن
اسطوره و ادبیات رئالیستی ــ برای بشریت راهی وجود ندارد که به سادگیِ دو به‌علاوهٔ دو یا خط مستقیم به سعادت برسد. فریدریش دورنمات ــ هر دورانی از تاریخ بیماری خاص خود را دارد، بیماری‌ای كه شاخص اصلی آن است.
از نگاه نظم‌بخش هنر در طبیعت همه‌چیز با هم در پیوند و تبادل است. هر پدیده‌ای در پدیدۀ دیگر گذار، و هرچیزی به چیزی دیگر تغییر می‌کند. با چنین تنوع بی‌کرانی، طبیعت تماشاگهی است برای جان‌های جاویدان، ولی برای آنکه
زمین وطن من نشد کارولینه فون گوندَررُده[1]، شاعربانوی آلمانی قرن نوزدهم و «زمانۀ ناسازگار» او در دهه‌های پایانی قرن هجدهم، آسمان در زایش هنرمندان، در اعطای نوابغ به دنیای هنر و اندیشۀ اروپا، دستی گشاده داشت. نوابغی نه به
از چیستی ادبیات و نویسنده «کار ما نویسندگان آن نیست که نامۀ سرگشادۀ عاشقانه بنویسیم، بلکه کار ما تلاش در راه گفتن حقیقت یا آن چیزی است که در چشم ما حقیقت می‌نماید. البته گستاخی آنکه خود را مرجع نهایی
ترازوی بی‌توازن ترجمه در ایران حق‌وردی کجا ماند؟ ۱. مقصود یا نتیجۀ نهایی کار ترجمه، جهانی‌شدن ادبیات ملت‌هاست. طبیعی است؛ ادبیات باستانی ملت‌ها، چون از میراث اسطوره و قصص ادیان آبشخور می‌گیرد، در روایت‌هایی همانند ریشه‌هایی دارد که
