سخت انسان ماندن چون برانژه   ما انسان‌های رسیده به دوران مدرن، در آستانۀ دنیای هوشمند، از لحظه‌ای که سر از رحم بیرون می‌کشیم، به

تقریر عشق   پرداختن به سوالی نظیر اینکه چرا انسان قرن بیست و یکمی با وجود پشت‌سر گذاشتن اعصار متمادی و تکامل زیست‌شناسانه و سنتی

چرا انقلاب انقلاب است؟   دیدگاه آلن بدیو در خصوص رخداد-حقیقت برپایه‌ی ایده‌ای‌ست که تماماً با رویکرد لکان در خصوص برساخته شدن سوژه مطابقت دارد.

آب‌تنیِ ابدی با مادام بوواری در دریاچهٔ آرسنیک   یوسا در عیش مدام شخصیت‌های داستانی را پایدارتر از اشخاص واقعیِ زندگی تلقی می‌کند، وقتی‌که دیگر

روزی روزگاری فلسفه   «پس تو مدرسه‌ به شماها چی یاد میدن!؟» ریشۀ این سوال یا در واقع این جملۀ توبیخی والدین هنگام مواجهه با

از دور به نزدیک   شاید ساده‌ترین راه تعریف سینما و نقاشی این باشد: سینما هنر تصاویر متحرک است و نقاشی هنر تصاویر ثابت. حال

فی‌فی در زیربغل زوزه می‌کشد   گوه هنرمندْ پیه‌رو مانزونی را دیده‌اید یا به یاد دارید؟ همان نود قوطی‌ سی‌گرمیِ کنسروشده که حالا شصت سالی

پرسش‌های بوطیقای داستایفسکی   ایوان کارامازوف: فئودور؟ فئودور؟ داستایفسکی: بله قربان! – چیزهایی را که باید از قول من در رمانت بگویی و کارهایی را

دموکراسی و شرم   آیا حقیقتاً با برقراری دموکراسی می‌توان به سعادت سیاسی دست‌یافت یا این‌که دموکراسی صرفاً وسیله‌ای‌ست که چونان چاقوی جراحی ممکن است

این‌ها منم   «این طرح‌ها که می‌بینید، این شکل‌ها، این نقاط، این خطوط، این رنگ‌ها، همه در من‌اند. در درونِ من. این‌ها منم. سیال همچون