گفتگوی آدمکش و فیلسوف   آنچه راسکولنیکف را بدل به جذاب‌ترین قاتل تاریخ می‌کند یک پرسش فلسفی مشخص است: «چرا نباید انسان دیگری را بکشم؟».

نیرنگ هستی و اضطراب عدم   علوم مختلف هرکدام پرسش «چیست؟» را در مورد بخشی از موجودات به کار می‌برند و سعی در تبیین چیستی

هابز، فرانکنشتاین و فلسفه‌ی سیاسی مدرن   احتمالاً سیاست جزو معدود پدیده‌هایی در جهان است که یکسره برساخته‌ای بشری به نظر می‌رسد. شکاف بین سیاست

حیوان و حاکم   مضمون دو جمله‌ی معروف ارسطو را در سطور آغازین سیاست یه یاد بیاورید: «انسان حیوانی‌ست سیاسی» و «انسانی که فاقد شهر

فیلسوف دیوانه   اگر از شما بخواهند ساختار «کل هستی» را در قالب نموداری ترسیم کنید هیچ بعید نیست بگویید از آنجا که دیوانه نیستید

مرلوپونتی: گوشت جهان   ما چگونه جهان را ادراک می‌کنیم؟ شاید بشود گفت آن تصور بنیادینی که وجه تمایز پدیدارشناسی از تمام سنت‌های فلسفی دیگری

کتاب کتاب‌ها   کوندرا در زندگی‌اش کارهای زیادی کرده است. یک رساله‌ی فلسفی نوشته در ضدیت با ایده‌ی «بازگشت جاودان» نیچه. او می‌گوید اگر قرار

نگاه خیره‌ی مغاک سیاست   به اخبار سیاسی روزمره دقت کنید. رهبران سیاسی با هم دیدار و گفتگو می‌کنند، می‌خندند، دست می‌دهند و الخ. اما

فیلسوف نقاب‌دار   تاکنون شارحین بسیاری تلاش کردند تا گره بسته‌ی کلاف پرپیچ «چنین گفت زرتشت» نیچه را باز کنند و کوشیدند تا از رهگذر

فروید: اقتصاد لیبیدویی و الاهیات سیاسی   کمتر آموزه‌ای در تاریخ بشر به اندازه‌ی «توحید» در شکل‌دادن به آنچه تمدن بشری می‌خوانیم نقش داشته‌ است.