دیگری
شهر، دیگری و گفتمان رسمی شهرهای مدرن اساساً با تخریب و ساختن پیوند عمیق و ناگسستنی‌ای دارند. شهرهای مدرن با سرعت و خشونتی وصف‌ناپذیر ارزش‌ها، قواعد و نگاه‌های پیش از شکل‌گیریِ خود را نابود می‌کنند و اشکال تازه‌ای از دیدن خلق می‌کنند. تخریب یک بنای قدیمی یا محله‌ای قدیمی برای ساختن ساختمان‌ها و آپارتمان‌های جدید و… به معنای ویران کردن ارزش‌ها و خاطرات گروهی خاص نیز هست. ساکنان فضاها و مکان‌های جدید در شهر گسستی همه‌جانبه را تجربه می‌کنند، هم
فارسی: توان پایان و آغاز نگاهی به کتاب شانه بر زلف سخن، نوشتهٔ رضا فرخ‌فال کتاب شانه بر زلف سخن از رضا فرخ‌فال در پاییز ۱۴۰۱ انتشار یافت. مولف در این کتاب به نقد آراء آرامش دوستدار درباره‌ی زبان و شعر فارسی و به نوعی فرهنگ ایرانی می‌پردازد. به عبارتی، مشکل میان دوستدار و فرخ‌فال را می‌توان در پاسخ هر یک از آن‌ها به پرسش زیر بهتر فهمید: آیا زبان و فرهنگ فارسی توان پایان دادن (به چیزی) و
قصه‌ای به نام آینده (اسماعیل شاهرودی) آدمی در مقام قصه به شنیده شدن و روایت شدن نیاز دارد. او از طریق زبان در جهان جایی برای بودن می‌یابد، جایی برای پدیدار و ظاهر شدن، جایی برای زندگی و مرگ. قصه‌ها (انسان‌ها) باید شنیده و روایت شوند، باید از سوی دیگر انسان‌ها فراخوانده شوند و «بودن»، به تعبیر بوبر، یعنی همین فراخوانده شدن. تنها آنگاه که از سوی «دیگری» فراخوانده می‌شویم و مورد خطاب قرار می‌گیریم از وجود خود در
نگاهی به فیلم «باشو، غریبهٔ کوچک» فیلمی از بهرام بیضایی گفتمان حاکم میان فرد و جهانش با شلاقی در دست ایستاده است و او و جهانش را تهدید می‌کند. گفتمان حاکم همچون کسی که افراد را پیش از خارج شدن از مرز بازرسی می‌کند، در فاصله‌ی میان خانه و خیابان ایستاده است و فرد را در هر لحظه زیر نظر دارد و کنترل می‌کند که مبادا عملی از او سر بزند که مطابق خواست او نباشد. این نگاه آدمی
پشتیبان بارو در 
تلگرام باشید.
مسئولیت مطالب هر ستون با نویسنده‌ی همان ستون است.
تمام حقوق در اختیار نویسندگانِ «بارو» و «کتابخانه بابل» است.
