سماع راست
ترتیبِ طنطنات(بخش دوم) چیزکی برای فتح‌باب قسم دوم در ادامه‌ی مرور بر ترانه‌های عامیانه و ترتیب دفرماسیون تلفظ رسمی در این ترانه‌ها، در این قسمت به‌جاست بحث را با مرور یک مورد انحراف حافظ از تلفظ رسمی واژه بیاغازم. مدیحه‌ای از حافظ است که در مطلع آن انحراف از فصاحت کلام وجود دارد. مطلع غزل این است: احمدَ الله علی مَعدَلَهِٔ السلطان احمد شیخ اویس حسن ایلخانی هجای اول کلمه‌ی «ایلخانی» که بایستی به قدر یک هجای بلند و
ترتیبِ طنطنات بخش اول درآمد سلسله یادداشت‌های پیشِ رو تأمل و تدقیقی است در نحوه‌ی دفرماسیون واژگان از شکل تلفظ رسمی به تلفظ محاوره‌ی رسمی و از تلفظ محاوره‌ی رسمی به صورت دفرمه‌ی مقتضی و متناسب با وزن محاوره‌ای ترانه‌های عامیانه‌ی فارسی. در این باره پژوهش‌های اندکی صورت گرفته است از جمله پژوهش ارزنده‌ی دکتر تقی وحیدیان کامیار. در این یادداشت‌ها تمایزی میان وزن هجایی و وزن محاوره‌ای قایلیم که به‌اختصار توضیحش بی‌فایده نیست. وزن هجایی از تساوی هجاهای
پشتیبان بارو در 
تلگرام باشید.
مسئولیت مطالب هر ستون با نویسنده‌ی همان ستون است.
تمام حقوق در اختیار نویسندگانِ «بارو» و «کتابخانه بابل» است.
