
تاریخ هنرِ دیگر
تاریخ هنرِ دیگر آن هنگام که تاریخنگاری سیرهنویسی نباشد، ابزاریست برای درک این نکتهی حیاتی که مورخان هنر چگونه هنر را به تاریخ معطوف میکنند،
تاریخ هنرِ دیگر آن هنگام که تاریخنگاری سیرهنویسی نباشد، ابزاریست برای درک این نکتهی حیاتی که مورخان هنر چگونه هنر را به تاریخ معطوف میکنند،
با آخرین نفسهایش هنگامی که بونوئل در هشتاد و سه سالگی درگذشت، در آگهی ترحیمش در نیویورک تایمز از او با صفاتی همچون «تابوشکن
در طبیعت همهچیز با هم در پیوند و تبادل است. هر پدیدهای در پدیدۀ دیگر گذار، و هرچیزی به چیزی دیگر تغییر میکند. با
نیچه و مسئلهٔ «خود و دیگری» در هنر 1- انسان حیوان صاحب نطق است. (ارسطو، سیاست) 2- میاندیشم پس هستم. من همین اندیشهام.
پارهٔ نخست پارهنویسی[۱] صورتی از نوشتار کوتاه است که در چند دههی اخیر با اقبال ویژهای مواجه شده. نویسندگان، نظریهپردازان و دانشگاهیان در کتابها و مقالات
تئودور آدورنو در سال ۱۹۶۱، در آغاز دههای که میرفت تا در آن تمام تلقی پیشین از هنر دگرگون شود، نظریهی زیباشناسی خود را با