آرمان‌های تهی‌   یک ایدئولوژی چطور شکل می‌گیرد؟ چطور به عمل درمی‌آید؟ چطور از بین می‌رود؟ معمولاً متفکرانِ نجات‌دهنده راهی برای نجات بشر می‌یابند، آن

در باب لذت مرگ‌های کوچک   نظریه‌ی روانکاوی بر یک اصل مشهور استوار است، اصل لذت. انسانها در جستجوی تجربه‌ی لذت و ارضای میل خود

اشک‌های واقعی اگر قرار است سینما موضوع فلسفه باشد، باید این فهم ساده‌انگارانه را کنار بگذاریم که سینما شیوه‌ی خوبی برای بیان مضامین فلسفی‌ست، زیرا

دریای «تیرۀ شرابی» هومر یا «سبز مفی» جویس؟ «گاهی خانم بیوه مرا می‌کشید کنار و طوری از مشیت الهی حرف می‌زد که دهن آدم آب

نوشتن با دوربین روبر برسون فیلمسازی بود که به تنفر از بازیگران حرفه‌ای و نفرت از هر شکلی از «بیان» یا «انگیزه‌ی روانشناسانه» شهرت داشت.

از غل و زنجیرهای پالاینده   تا به حال چند بار به آدمی عادی در رمان‌های بزرگ داستایفسکی برخورده‌اید؟ آدمی که قوانین مألوف اخلاق بشری

باید دور ریخت!   تئودور آدورنو در سال ۱۹۶۱، در آغاز دهه‌ای که می‌رفت تا در آن تمام تلقی پیشین از هنر دگرگون شود، نظریه‌ی

قانون و خشونت   قانون مهم‌ترین دستاورد زندگی جمعی و سیاسی آدمی است. قانون وضع شد نه برای سرکوب ما، که برای تضمین این که

پناهندگی به وزارت درد   نویسنده پیش از شروع رمان در صفحه‌ای نوشته است که «راوی، داستان او، شخصیت‌ها و موقعیت آنها در رمانی که

وصیت   نيمی از سنگ‌ها، صخره‌ها، کوهستان را گذاشته‌ام با درّه‌هايش، پياله‌های شير به‌خاطر پسرم نيم دگر کوهستان، وقف باران است. دريایی آبی و آرام