دگرگونی در سینما سینمای هنری را عموماً به نگرش مؤلف ربط می‌دهند؛ همان‌طور که از زمان ظهور سینمای مدرن غالباً آن را سینمای مؤلف نیز

بارت و اتاق روشنش   پدر: او مُرد… دیگر اینجا نیست. در آسمان است. پسر: آری، اما من جسم او را نیز دوست داشتم… _

با آخرین نفس‌هایش   هنگامی که بونوئل در هشتاد و سه سالگی درگذشت، در آگهی ترحیمش در نیویورک تایمز از او با صفاتی همچون «تابوشکن

بازن که می‌نوشت   او پیرِ کایه دو سینما بود. کسی که به قول سرژ دنی لکنت زبان داشت، شیفته‌ی حیوانات بود و در چهل

تاریخ شعله‌های زنده   «این تنها سینماست که قادر است تاریخ خود را بازگو کند». یوسف اسحاق‌پور که مخاطب این جمله‌ی قصار است از گوینده‌ی

ایام آموختن   در یکی از روزهای ماه ژوئن ۱۹۶۶، آن ویازمسکی، دانشجوی جوان فلسفه، نوه‌ی فرانسوا موریاک؛ نویسنده‌ی لیبرال و برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات،

هنر چهره‌ها   با سینما چه می‌توان کرد؟ ژاک رانسیر برای پاسخ به این پرسش خودش را در جایگاه یک آماتور [مخاطب عادی] قرار داده

چیست سینما؟   «آنچه سینما هستِ» دادلی اندرو [What Cinema is! در مقابل What is Cinema؟ آندره بازن] کوششی‌ست در جهت اعاده‌ی حیثیت از نظریه‌ی