لوگو مجله بارو

دفتر اول بارو

دفتر اول مجله بارو

 

بی‌تن‌صدا  ◇ نیما جان محمدی

در سکوت

 

ع. پاشایی  ◇ خاموشانِ گویا

خانه‌ی مازندران

 

از قلب مطبوعات  ◇ کامبیز غفوری

اثری که «دنیا»ی ارانی بر ایران گذاشت

 

محمدرضا پورجعفری  ◇ خُرده‌بُرده

شوهرِ آمریکاییِ جلال آل احمد

 

مشت خاکستر  ◇ فرشته مولوی

گسسته یا پیوسته؟

 

شکوفه محمدی  ◇ اهونور

یادداشت اول

 

تار و پود  ◇ یاسمن اسماعیلی

خلق یا بازنمودی استعاره‌ای

 

آیدا مرادی آهنی  ◇ باغ‌های معلق

اتاق سبز

 

کارتافیلیا  ◇ علی شاهی

کارتاگرام شماره‌ی یک

 

امیر زمانی  ◇ زبان‌های ایرانی

تغییرات زبانی

 

بوطیقای شهر  ◇ بهزاد ملک‌پور

شهر و سینماتوگراف

 

کسرا سعادت  ◇ هاراکیری

ماجرای شب دل‌انگیز آقای قاف

 

ایران…  ◇ مانی پارسا

پارک اتابک و کنفرانس تهران و باقی قضایا

 

محسن یلفانی  ◇ یار و دیار

بتهوون، هنرمند واقعی

 

پاراگراف  ◇ مژده الفت

باز هم ترجمه؟!

 

نجمه موسوی پیمبری  ◇ نیم‌فاصله

نیم‌فاصله

 

دور از مادر  ◇ نسیم خاکسار

خانه‌ی گوشت

رحله

 

سهراب مختاری  ◇ مهمانی سنگ

آخرین شعر سرگئی یسه‌نین

 

یادایاد ◇ سرور کسمایی

پاریس، در آستانه‌ی سال ۲۱ سده‌ی ۲۱

 

سروش سیدی  ◇ کائوسموتیکس

زندگی بدون ذات: زیست‌سیاست و قدرت درونماندگاری

 

با حافظ  ◇ تیام خزایی

از حافظ

 

زهرا خانلو  ◇ باروت

باروت

 

خندهٔ مدوسا  ◇ زیتون مصباحی‌نیا

عهد عتیق

 


شاملو-رؤیایی: بامداد-رؤیا: «بارو». و این نام مجله‌ای بود که دو تن از بزرگ‌ترین شاعران ایران سودای آن را در سر داشتند و نشد. یعنی چهارپنچ شماره‌اش چاپ شد اما پیش نرفت، نشد. سودایی شد و نیم‌قرنی در صندوقچه‌ای ماند و دوام آورد تا امروز؛ روزی از آخرین روزهای آخرین سال این قرن.

بارو دوباره برپا شده است. این بار نه بر روی کاغذ ــ که شاید در این قرن جا بماند، که بر روی صفحات وب ــ که به پیش‌باز قرن تازه خواهد رفت. هدف «بارو» این است که وعده‌گاه نویسندگانی باشد از درون و بیرون ایران، از نسل‌های پیش و از نسل‌های بعد. بارو از ستون‌های مختلفی ساخته شده است هر یک مستقل با نامی جداگانه و نویسنده‌ای ثابت. هر ستون را نویسنده‌ٔ همان ستون به هر طریق که بخواهد بالا می‌برد.

نویسنده‌ای کتابش را فصل به فصل خواهد نوشت. نویسنده‌ای سِری به سِری موضوعی را پی خواهد گرفت. نویسنده‌ای جستار به جستار سراغ موضوعات گوناگون خواهد رفت. نویسندگان، همه مستقل از هر حکومت و هر تعلق حزبی. هدف «بارو»، گرد هم آوردن صداهای مستقل جداافتاده است برای نوشتن دربارهٔ زمینه و زمانه و افق‌های گسترده در پیش انسانِ اینجایی؛ از ادبیات تا معماری، از موسیقی تا هوش مصنوعی، از فلسفه تا تاریخ، همه پهنه‌هایی‌ست که نویسندگان «بارو» در آنها خواهند نوشت.

«بارو» متعلق به نویسندگانش و «کتابخانهٔ بابل» است. ستون‌های «بارو» هر ماه حداقل یک‌بار به‌روز می‌شوند و هر ماه احتمالاً ستون‌هایی به ستون‌های آن اضافه خواهد شد.

ستونِ ستون‌های «بارو» این است: خوانده شدن.

پشتیبان بارو در Telegram logo تلگرام باشید.

مسئولیت مطالب هر ستون با نویسنده‌ی همان ستون است.

تمام حقوق در اختیار نویسندگانِ «بارو» و «کتابخانه بابل» است.

Email
Facebook
Twitter
WhatsApp
Telegram