اندر حکایت نوشتن به زبان دوم
کائوری فوجیموتو بیش از بیست سال پیش، موقع ورود به یک کتابفروشی کتابهای خارجی در توکیو، اولین چیزی که توجهم را جلب کرد بوی نا اما تا حدی هم خوشایند محیط بود. بوی کاغذهایی بود
کائوری فوجیموتو بیش از بیست سال پیش، موقع ورود به یک کتابفروشی کتابهای خارجی در توکیو، اولین چیزی که توجهم را جلب کرد بوی نا اما تا حدی هم خوشایند محیط بود. بوی کاغذهایی بود
داستانی از روبرتو بولانیو هروئین را که ترک کردم، رفتم خانه و معالجه با متادون را در بخشِ سرپاییِ کلینیک شروع کردم و کار دیگری نداشتم جز اینکه صبح از خواب پا شوم و تلویزیون
به یاد مسعود مهرابی داستان ماهنامهٔ «فیلم» برای خیلیها آشناست. مجلهای بود که سه دوست و همکار، هوشنگ گلمکانی، مسعود مهرابی و عباس یاری، به راه انداختند و چهل سالی گرداندند و در تاریخ مطبوعات
پییر پائولو پازولینی روز سیام اکتبر ۱۹۷۵، یعنی سه روز پیش از کشته شدنش، بهمناسبت نمایش آخرین فیلمش سالو (یا: ۱۲۰ روزِ سودوم) برای منتقدان سوئدی، به استکهلم رفته بود. میزگردی تشکیل شده بود و
نام این ستون اشارهای است به عنوان فیلمی از ویتوریو دسیکا، فیلمساز و بازیگر ایتالیایی که سال ۱۹۶۳ ساخت، و سینما مقولهای است که به واسطۀ دلبستگیهای نگارنده در این ستون جای ویژهای خواهد داشت.
پشتیبان بارو در تلگرام باشید.
مسئولیت مطالب هر ستون با نویسندهی همان ستون است.
تمام حقوق در اختیار نویسندگانِ «بارو» و «کتابخانه بابل» است.