زبانِ تجدّد
با باز شدنِ پایِ قدرتهایِ اروپایی به سرزمینهایِ آسیایی، از جمله «ممالکِ محروسهیِ ایران»، از نیمهیِ سدهیِ نوزدهم میانِ شیوهیِ گفتاریِ و نوشتاریِ سنّتیِ عالمانه و فاضلانه — که در آن قالبِ روابطِ قدرت امتیازِ
با باز شدنِ پایِ قدرتهایِ اروپایی به سرزمینهایِ آسیایی، از جمله «ممالکِ محروسهیِ ایران»، از نیمهیِ سدهیِ نوزدهم میانِ شیوهیِ گفتاریِ و نوشتاریِ سنّتیِ عالمانه و فاضلانه — که در آن قالبِ روابطِ قدرت امتیازِ
فارسی شکر است، به قلمِ محمدعلیِ جمالزاده، گویا نخستین داستانِ کوتاه به شیوهیِ مدرن در زبانِ فارسی ست و نخستین بار در مجلهیِ کاوه در برلین — به سالِ ۱۹۲۲ — نشر شده و سپس
باز پیلاطس بیرون آمده به ایشان گفت، اینک او را نزد شما بیرون آوردم تا بدانید که در او هیچ عیبی نیافتم. آنگاه عیسا با تاجی از خار و لباس ارغوانی بیرون آمد. پیلاطس به
نام لودویگ ویتگنشتاین در ایران چندان شناخته نیست و شاید جز معدودی آشنایان فلسفه، این نام را نشنیده باشند، اما آنهایی که کتابهای فلسفی حوزهی آنگلوساکسون را در بیست سال اخیر ورق زدهاند، میدانند که
سخن از ملال هستی و حضور انسان در جهان گفتن بهقدمت تفکر است و یا دستکم بهقدمت کلام مکتوب. مورخان این سخن را در چهارهزار سال قبل از میلاد مسیح از زبان یک متفکر مصری
پشتیبان بارو در تلگرام باشید.
مسئولیت مطالب هر ستون با نویسندهی همان ستون است.
تمام حقوق در اختیار نویسندگانِ «بارو» و «کتابخانه بابل» است.