آزاد عندلیبی

ملاحظات دربارهٔ سانسور دوازده اشارهٔ تابستانی   کسانی نفسِ انتشارِ کتاب یا مجله یا هر متنی را در ایران «گردن‌نهادن به سانسور» قلمداد می‌کنند. اگر از ایشان بپرسید که پس چرا ده‌ها نویسندهٔ احتمالاً از شما خوشنام‌تر همچنان در ایران کتاب و مقاله منتشر می‌کنند، لابد اگر به زبان هم نیاورند در ذهنشان پاسخ می‌دهند که آنها هم گردن گذاشته‌اند. همین‌قدر کژمژ، همین‌قدر ساده، همین‌قدر خام. همین‌قدر. چرا چنین نگاهِ تک‌بُنی و ساده‌ای هنوز در نزدِ کسانی مقبول است؟ دوازده

تالاب‌تش اصوات   نگاهی به ترجمه‌ی احمد شاملو از شعر «پهناب گوادل‌کویر»، اثر فدریکو گارسیا لورکا پهناب گوادل‌کویر از زیتون‌زاران و نارنجستان‌ها می‌گذرد. رودبارهای دوگانه‌ی غرناطه از برف به گندم فرود می‌آید. دریغا عشق که شد و بازنیامد! پهناب: چرا کلمهٔ El río را «پهناب» معنی کرده است، نه رود یا رودخانه یا نهر یا شط؟ چرا کلمه‌ای انتخاب کرده که در این معنی در فرهنگ لغت‌ها معنا و مدخل نشده است؟ گوادل‌کِویر: چرا نام این رود یعنی Guadalquivir را

دیاسپورای محمود کیانوش   بی‌بی‌سی فارسی نوشت: «محمود کیانوش، شاعر، نویسنده و خالق مجموعهٔ “نامه‌ای از لندن” درگذشت». این تنها خبری‌ست که این پنج‌شش ساله بی‌بروبرگرد از این بنگاه خبری باور کرده‌ام. سال‌هاسال آن‌طور که شنیده‌ام برنامه‌های رادیویی در بی‌بی‌سی اجرا می‌کرد ناشناس. پس خبر درست است، وقتی که در استودیو خبری از مجری مشهور ناشناس نشده باشد. چنان ناشناس که شماری از پرسنل تازه‌وارد بنگاه خبری نیز به جایش نمی‌آورده‌اند. تنها مواجهه‌ٔ شخصی‌ام با محمود کیانوش بر سر کتاب‌هایش بود.