فروید: اقتصاد لیبیدویی و الاهیات سیاسی کمتر آموزهای در تاریخ بشر به اندازهی «توحید» در شکلدادن به آنچه تمدن بشری میخوانیم نقش داشته است. اما خود این مفهوم از کجا آمده است؟ این کتاب کوتاه و شگفتانگیز فروید، کوششی
از ترس و تبعید در ساختمانی که محلّ اقامت تبعیدیهای ایرانی در پاریس است، شبی جوانی که بچهی جوادیه است و راوی او را “پروفت” مینامد، چاقو را زیر گلوی “سیّد الکساندر” میگذارد و المشنگهای به پا میشود. این
در باب لذت مرگهای کوچک نظریهی روانکاوی بر یک اصل مشهور استوار است، اصل لذت. انسانها در جستجوی تجربهی لذت و ارضای میل خود هستند. میل ناشی از تنشی است ناخوشایند، یعنی رانه یا غریزه، و هدف تخلیهی این
قانون و خشونت قانون مهمترین دستاورد زندگی جمعی و سیاسی آدمی است. قانون وضع شد نه برای سرکوب ما، که برای تضمین این که هرگز کسی نتواند به تنهایی تمامی حقوق را به تصرف خود درآورد. در تصور ما
معجزهٔ حاکم و اقتدار الوهی سیاست مدرن یک شاخصهی بارز دارد: کسی برای ما تصمیم نمیگیرد، ما مردم هستیم که برای سرنوشت خود در جامعه تصمیم میگیریم. اما آیا به راستی چنین است؟! آیا در مورد کثرتی از افراد میتوان
تجسد خدا و تأسیس امر سیاسی کلمه، لوگوس، به هیأت جسم درآمد و در میان ما ساکن شد. از این پس لاجرم الاهیات ناظر به نسبت زیست جمعی مومنان، یعنی امر سیاسی، است با این واقعهی بنیانگذار. مسیحیت نخست انقلابی
سیاست خارج از حیوان-انسان سرآغاز سیاست چیست؟ آن نخستین اقدام یا رخداد که منجر به شکلگیری امر سیاسی میشود کدام است؟ سیاست نخست نه با ایجاد وحدتی همچون شهر، بلکه با ایجاد تفکیکها آغاز میشود، با خشونت. نخستین اقدام
سکس و تاریخ سیاسی حقیقت برای یک هستیشناسی بدیع که میخواهد روابط سنتی بین قدرت و حقیقت و خویشتن را دگرگون کند چه فرصتی بهتر از پرداختن به این ژرفترین جزم زمانهی ما، یعنی روانکاوی فرویدی؟ همه این اصل
مسیح-شدن، یا، دعوت شیطان مسیح پیامبر نبود، خود خدا بود در هیأتی متجسد. ترکیب «خدای متجسد» مفهومی است به غایت پیچیده و پارادوکسیکال، و در عین حال انقلابی و برآشوبنده. الاهیات مسیحی تلاشی است به قدمت دو هزاره برای
منجی و مطرود حقوق مدرن، که هدفش رهاکردن سیاست از قدرت مطلقهی یک شخص بر همگان بود، نه تنها هرگز نتوانست سهم برابری از حق برای تکتک افراد فراهم کند، بلکه اتفاقا به شکلی بیسابقه حذف را به منطق
