عقاید   بیست‌وپنجم اکتبر ۱۹۴۶، «انجمن علوم اخلاقی کیمبریج»، مجادله‌ای کوتاه میان دو فیلسوف وینی؛ میهمان: کارل پوپر، میزبان: لودویگ ویتگنشتاین. در اینکه مجادله‌ روی داده است، تردید نیست. ده‌دوازده تا مغز فسلفی آنجا بوده‌اند و هریک روایت اردوگاه خود

سیاه‌تر از شب؛ زمینه و زمانه‌ی فیلم نوآر   همواره تشخیص «فیلم نوآر» از تعریف «اصطلاح نوآر» آسان‌تر بوده است. می‌توان فیلمخانه‌ی بزرگی را تصور کرد که در آن نمونه‌های فیلم‌های نوآر را در قفسه‌هایی در حدفاصل ژانر گوتیک و

محدوده‌های کنترل   فرض کنید عینکی جادویی ساخته شده که با آن می‌توان مرزهای آزادی انسان‌ها را دید. برای مثال، شما عینک مذکور را به چشم می‌زنید و از خلال عدسی‌های سیاسی آن، انسان‌های اطراف‌تان را می‌بینید که هر کدام،

قضیه‌ی بمب اتم   علم چگونه زندگی بشر را تغییر می‌دهد؟ مثلاً جهان و آینده‌ی انسان بدون انرژی هسته‌ای چه شکلی می‌شد؟ دنیا بدون انرژی‌ای که یکی از دستاوردهایش بمب اتم است چگونه دنیایی می‌شد؟ آیا از این‌که هست، تاریک‌تر

تقریر عشق   پرداختن به سوالی نظیر اینکه چرا انسان قرن بیست و یکمی با وجود پشت‌سر گذاشتن اعصار متمادی و تکامل زیست‌شناسانه و سنتی داروینی و آزادی از بند‌های درونی یونان باستان تا قوانین سختگیرانه‌ی کاتولیک، هنوز احساس تنهایی

حماسه‌ای برای جهان   داستان به هزاران سال پیش از دوران «ارباب حلقه‌ها» بازمی‌گردد، پیش از آنکه «سائورون» [لُرد تاریکی] هنوز برای خودش کسی باشد. اوایل تاریخ است و تنها چند دهه از پا به عرصه گذاشتنِ آدمیانی می‌گذرد که

دانستنِ آگاهی   اگر مغز را نه عضوی از پیکرۀ انسانی بلکه موجود مستقلی در نظر بگیریم که همچون دیگر موجودات طبیعی تاریخچه‌ای تکاملی پشت سر دارد می‌توان دقیق‌تر احول و تغییرات ذهن را زیر نظر گرفت که این البته

انسان، برج بلند اعتراض حکومت‌های استبدادی و کمونیستی و توتالیتر تا کجا پیش خواهند رفت؟ یعنی اگر شرایط کلی زندگی دست آنها را باز می‌گذاشت تا اختیار کامل داشته باشند، در اجرای ایدئولوژی و نظام فکری خود تا چه حدی